22-12-2021

Etappe 19 van Soria naar Sigüenza

https://music.youtube.com/watch?v=V0FoYUcq9FQ&feature=share

Na een fijn verblijf in Soria vertrok ik vanmorgen in de mist. In het begin wat stroef door de onduidelijke aanwijzingen van mijn navigatie. Je staat dan bijna op elke hoek stil om op je telefoon te kijken naar de richting die precies bedoeld wordt. In Soria wil je niet verkeerd rijden, want alle wegen lopen steil omhoog of steil naar beneden. Uiteindelijk kwam ik op een fietspad naar beneden uit. Bij een parkeerplaats werd het fietspad gravel en helemaal beneden moest ik een klein bruggetje over en was het fietspad verdwenen. Terug gaan heeft dan geen zin. Dus door de blubber over de rotsen klimmen via een klein looppaadje kwam ik uit bij een zandpad. Het zandpad werd uiteindelijk een verharde weg die de autobaan A15 volgde van Soria naar Madrid.

Na ongeveer 9 km las ik op borden langs de weg dat de route die ik volgde afgesloten was. Ik dacht daar kom ik vast wel langs. Dus na enkele kilometers stond er een grote wegversperring midden op de weg. De weg was dicht, maar ik kon er omheen. Het asfalt was afgeschraapt. Je krijgt dan van die lijnen in de weg wat een beetje raar rijdt. Ik dacht dat zal zo wel weer veranderen waar ze aan het asfalteren zijn. Niet dus. Na vele kilometers werd de weg een combinatie van oud asfalt, zand en stenen. De weg was dus schijnbaar opgeheven en niet vrij toegankelijk. Het was onderdeel geworden van het enorme bos naast me. Ik had geen keuze meer om terug te gaan dus fietste ik door. Nog wel 25 km.

Op een gegeven moment stak er 20 meter voor me een heel groot wild zwijn over. Een echte beer. Wat een joekel. De mist had plaats gemaakt voor een mooie lucht met grijze wolken, een beetje zon en een hele harde wind. Het was heerlijk fietsen met de wind schuin tegen. Van de wind worden wij Nederlanders niet anders van. Ook niet als deze van voren komt of schuin van opzij.

Ik dacht terug aan een legendarische etappe in de Tour de France, waarin de Belkin ploeg een akkoordje had gesloten met de Saxo-bank ploeg van Contador om de koers op de kant te zetten. Bij een harde wind schuin tegen kan de voorste renner hard gaan fietsen met een treintje er schuin achter. Alleen de rijders die er schuin achter zitten tot de breedte van de straat profiteren dan van uit de wind rijden. Rijders erachter rijden dan vol in de wind waardoor ze het tempo niet kunnen bijhouden zonder een eigen treintje. Voor het opzetten van een treintje heb je afspraken nodig en die waren gemaakt. De Belkin ploeg en de Saxo-bank ploeg wilde Cavendish loskrijgen van de andere sprinters en gingen er vandoor. Er gebeurde echter veel meer. De ploeg van Valverde zat op dat moment achter in het peloton. Alleen Quintana zat voorin. Toen de potentiële tourwinnaar Valverde teveel achterstand opliep liet Rui Costa zich afzakken. Helaas zonder succes, de Spaanse Movistar ploeg was niet gewend aan op de kant rijden en zo verdwenen Rui Costa en Valverde uit het klassement. Het leek een saaie koers te worden maar het werd een van de mooiste etappes sinds jaren.

Het einde van een koers noem je de finale. Mijn finale van vandaag was ook prachtig. Vol tegen de wind over een vlakte. De laatste 20 km mocht ik afdalen in een soort canyon. Het was prachtig. Aan weerszijde prachtige rotspartijen. Gaten in de wanden van oude mijnwerkzaamheden. Om uiteindelijk de prachtige stad Sigüenza binnen te rijden.

Toen ik bij binnenkomst een foto maakte van het plaatsnaambord sprak een oud mannetje me aan. Hij had net huevos gehaald. (eieren) Hij wilde me er een paar meegeven. Ik heb hem vriendelijk bedankt. Wat een fijne finale en wat een prachtige dag. Morgen naar Madrid. Adios Amigos.

Al jullie steun is geweldig

Een donatie kun je doen op het volgende rekeningnummer. Ben je een bedrijf en je wilt doneren dan krijg je na de tocht een kwitantie van sponsoring.

NL95 ABNA 0246 0455 58 t.n.v. C.H. Riemersma.